Nawiązuje tematem do mitologicznej historii córki króla Argos Danae. Według przepowiedni jej ojciec miał zginąć z ręki wnuka. By tego uniknąć zamknął Danae w komnacie. Wówczas Zeus, pod postacią złotego deszczu nawiedził ją i uczynił brzemienną. Z tego związku urodził się Perseusz. Inna wersja mitu mówi, że Gromowładny zstąpił w potajemnej formie, by uchronić się przed gniewem Hery.
Secesyjny obraz Klimta powstał w 1907 roku. Przedstawia rudowłosą, nagą kobietę, leżącą z podkulonymi nogami, jakby zwiniętą w pozycji embrionalnej. Oczy postaci są zamknięte, usta lekko rozchylone, na policzkach widać intensywny rumieniec. Plecy i stopy okrywa zwiewna falująca tkanina w koła – symbole pełni i doskonałości. Widzimy tylko prawą rękę Danae z podkurczonymi w spazmatycznym geście palcami. Druga dłoń niknie gdzieś pod dużym, obfitym udem, które zajmuje sporą część obrazu. Między nogami postaci przepływa charakterystyczny świetliście żółty deseń (w formie specyficznego dla malarza ornamentu) – mitologiczny złoty deszcz.
To dzieło Klimta jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych, przepełnionych erotyzmem i zmysłowością. Twarz kobiety, układ ciała, gest dłoni wyrażają ekstazę, rozkosz, pobudzenie. Ręka ukryta między udami wzmacnia prowokacyjną wymowę dzieła. Motyw Danae był często wykorzystywany w sztuce. Klimt zaakcentował przede wszystkim erotyczny wymiar opowieści, ale mitologiczna historia była też przez wielu uważana za symbol boskiej miłości i transcendencji. Dlatego Danae często zaliczana jest do dzieł symbolicznych.
Uznany za nieprzyzwoity obraz wywołał burzę w środowisku wiedeńskiej bohemy początku XX wieku. Gorszył, prowokował, onieśmielał, oburzał.
Dziś znajduje się w galerii Würthle w Wiedniu.
Kapy
